۱۳۸۲ آبان ۱۳, سه‌شنبه

اي واي بر اسيري كز ياد رفته باشد...


اين هم از قالب جديد...چطوره؟خوشت مياد؟...گاهي اوقات حرفهاي آدم اونقدر زياد ميشن كه راه گلوي آدم رو ميگيرن...اونوقت علاوه بر اينكه نمي‌توني حرف بزني از نوشتن هم عاجز ميشي...ولي من حلش ميكنم...
...امين